پرواز پاک‌تر، بی‌صداتر و کم‌مصرف‌تر

برترین مهندسان هوانوردی در پاسخ به ناسا، راه‌حل‌هایی برای دشوارترین مساله هوانوردی تجاری یافته‌اند، اینکه چطور می‌توان پاک‌تر، بی‌صداتر و کم‌مصرف‌تر پرواز کرد. تا 20 سال دیگر شاهد پرواز این هواپیماها خواهید بود.

 ناسا از برترین مهندسان هوافضای دنیا خواسته است که برای دشوارترین مساله هوانوردی تجاری جوابی پیدا کنند: اینکه چطور می‌توان پاک‌تر، بی‌صداتر و کم‌مصرف‌تر پرواز کرد. نمونه‌های اولیه‌ای که برای این منظور طراحی شده است، شاید استاندارد جدیدی را برای دو دهه بعدی هوانوردی بنا نهند. در این پست با سه طرح برتر آشنا می‌شویم.

هواپیمای بمب افکن B3 کابوسی از آینده

در شرایطی که هوز جنگنده های نسل پنجم به طور کامل وارد خدمت نشده اند نیروی هوایی آمریکا پروژه پژوهشی را شروع کرده برای بررسی طزاحی بمب افکن نسل هفتم B.3 این بمب افکن قرار است برای سالهای 2035 وارد میدان شود شاید هم تا 2050 طول بکشد این نوید آینده ای حولناک است چون پیشبینی بمب افکنی برای دونسل آینده نوید دهنده ی رشد سریع تکنولوژیست این بمب افکن قرار است بتواند هم با سرنشین و هم بدون سرنشین پرواز کند کامپیوتر ماموریت آن باید بسیار باهوش باشد تا بتواند در برابر خطرات احتمالی از خود واکنش نشان دهد این هواپیما به معنای واقعی ضد رادار است در ضمن سرعت پیمایشی آن هم بیش از 2.7 ماخ و تا 10 ماخ است(B.2 که اکنون فعال است سرعتش زیر سرعت صوت است) قرار است B.3 بتواند به هرنقطه ای از جهان در کمتر از سه ساعت و بدون سوختگیری هوایی برسد
و اما نیاز های استراتژیک ببینید آمریکا بیشترین بار مسولیت بمب افکنهایش بعهده ی بمب افکن های فوق سنگین B.52 است که با وجودی که ضد رادار نیست اما بیشترین میزان محموله را میتواند حمل کند برای ماموریت هایی که نیاز به سرعت عمل و پنهانکاری دارند از B.1 استفاده می کند و در ماموریت های ویژه از B.2 باید توجه کنید نگهداری بمب افکنها بسیار هنگفت وهزینه بر است به طور مثال امسال در بودجه نیروی هوایی آمریکا قرار است بمب افکن های سبک F.117 را بازنشسته و از رده خارج کنند چون با وجود ارزش ضد راداریشان نگهداری آنها نمیصرفد و یا آمریکا کلا 20 فروند بمب افکن B.2 سفارش داد(هرکدام 2 میلیارد دلار) ولی هزینه کمر شکن پرواز آن(هر پرواز در حدود 1 میلیون دلار) باعث شد اکنون بیش از 12 فروند فعال نباشد که آن هم تا حداکثر 2020 فعال خواهد بود بمب افکنهای B.52 با وجودی که بیش از 50 سال عمر دارند هنوز بصرفه ترین گزینه برای نیروی هوایی بشمار می آیند و گفته می شود تا 2050 هم در خدمت خواهند بود امکان زیادی دارد B.1 ها هم تا 2050 در خدمت باقی بمانند اما بمب افکنهای B.2 باوجودی که پیشرفته تر  هستند بزودی از رده خارج خواهند شد بنا بر این نیروی هوای تا سال 2030 الا 2050 نیاز به جایگزینی بمب افکنهایش با یک بمب افکن فوق مدرن که در عین کارامدی کم هزینه بوده و بتواند هم با خلبان و هم بدون خلبان پرواز کند و بدون محدودیت به هرجا برود
دیگر بحثی که در مورد این بمب افکن مطرح است امکان هوا فضا پیما بودن آن است یعنی بتواند همچون شاتل ها از جو خارج شود که در این صورت اولین فضاپیمای مسلح خواهد بود یعنی بتواند حتی ماهواره ها را نیز هدف قرار دهد و یا حتی کار شاتل هایی همچون X.33 را به انجام رساند
باید توجه داشت بهر صورت این بمب افکن چندان ارزان نخواهد بود چون فقط 35 میلیون دلار هزینه تحقیقات اولیه آن است
در مورد تسلیحات گفته های در مورد افکان نصب لیزر هوابرد در آن برای نابودی اهداف(در مورد لیزر هوابرد بعدا شرح خواهم داد) ویا استفاده از امواج مایکرو ویو(HPM) در آن شنیده می شود که در صورت واقعیت باید فیلم های علمی تخیلی با سلاح های لیزری را جدی بگیریم
بهرصورت B.3 پرنده ای خواهد بود که اوج نبوق و خلاقیت را در خود داشته باشد و نمادی کامل از سلاح های جنگی حولناک در آینده ای کمتر 50 سال است.

----------------------------------------------------

منبع: military.blogfa.com

 

هواپیمای جنگنده رادار گریزF-117 - اف 117

یکی از قدرتمندترین جنگنده های موجود جهان، هواپیمایF-117 ، ملقب به «شاهین شب» است.  شاهین شب نخستین هواپیمای رادارگریز (Stealth) است و این خصوصیت مهم آن را از دیگر جنگنده هامانندF-15 متمایز می سازد. تصمیم ساخت این هواپیما در سال ۱۹۶۸ میلادی با دادن مجوز شرکت هواپیماسازی لاکهید مارتین گرفته شد.
این شرکت نیز به سرعت تنها پس از ۳۱ ماه، نخستین پرواز آزمایشی شاهین شب را در ۱۸ ژوئن سال ۱۹۸۱ میلادی در منطقه آزمایشی نوادا به نمایش گذاشت. از میان ۵۹ فروند هواپیمایF-117، نخستین شان در سال ۱۹۸۲ میلادی به نیروی هوایی آمریکا تحویل داده شد و در تابستان سال ۱۹۹۰ میلادی نیز آخرین فروند این هواپیما ساخته شد. به واسطه تکنولوژی رادارگریزی (Stealth) این هواپیما و با استفاده از بمب های هدایت شونده لیزری، شاهین شب توانایی حمله به نقاط بحرانی و غیرقابل نفوذ دشمن را دارد.
نوآوری در طراحی که یکی از شاخص های منحصربه فرد F-117 است توانایی جنگی بسیار بالایی را به این پرنده آهنی داده است. شاهین شب، تک سرنشین و مجهز به دو موتور توربوفن مدلF404 ساخت شرکت جنرال الکتریک است که  تجهیزات گوناگونی را می تواند به کار گیرد و مجهزبه یک سیستم ناوبری و نیز سیستم شکاری ـ رهگیر وایونیک (الکترونیک هواپیما)پیشرفته ای است که کار خلبان را سهل و قدرت عملیاتی آن را افزایش می دهد. آمریکا از این جنگنده نامریی استفاده های بسیار زیادی می برد. هر کجا که احساس کند تجهیزات راداری دشمن قوی و پرقدرت است از شاهین شب برای انجام هرگونه عملیات نفوذی استفاده می کند و با اطمینان  در انتظار شنیدن خبرهای خوش از عملیات شاهین هایش می نشیند.

شاهین شب تنها هواپیمایی بود که توانست در عملیات توفان صحرا  علیه عراق  مجوز حمله به مرکز شهر بغداد را بگیرد.

 در این عملیات، آمریکا از ۳۶ فروندF-117 استفاده کرد اما همین چند فروند هواپیما رکوردهای بسیار جالبی را بر جای گذاشتند. به طور مثال از ۲۰۰۰ تن بمب و موشک برای انهدام نیروگاه های برق، پایگاه های نظامی، مرکز رادارهای دفاعی و. . . استفاده کردند، که اکثر آنها بمبهای هدایت شونده لیزری بود. شاهین های آمریکایی در این عملیات حدود ۶۹۰۰ ساعت پرواز داشتند و با توجه به رادارگریز بودنشان به راحتی از تمامی حریم های هوایی عراق و کویت استفاده کردند بدون اینکه هیچ مزاحمتی از سوی رادارهای دشمن را متوجه خود ببینند و خطری حس کنندپس از این عملیات موفق بود که به درخواست ناتو ۲۴ فروند از این هواپیما در سال ۱۹۹۹ میلادی به خدمت دو پایگاه هوایی اروپایی (پایگاه هوایی آویانو در ایتالیا و اشپانگاهلم در آلمان) درآمد. نخستین حمله شاهین شب در ۲۴ مارس ۱۹۹۹ میلادی برعلیه یوگسلاوی ثبت شده است.
این پرنده شب در یکی از شاهکارهای خود که پرواز بدون توقفی از هولومان ،یک پایگاه هوایی در آمریکا، به سمت کویت داشت ۱۸/۵ساعت به طول انجامید و رکوردی برای هواپیماهای تک سرنشین بر جای گذاشت که تا به امروز شکسته نشده است. F-117 این رکورد را مدیون مهندسانی است که قابلیت سوختگیری در هوا را برای این مخلوق شگفت انگیز منظور کردند. علاوه بر این شاهین شب دارای دو محفظه تسلیحاتی است که انواع گوناگونی از موشک ها و بمب های هدایت شونده را می تواند حمل کند و خلبان تنها با فشار یک کلید می تواند سرنوشت یک منطقه یا یک پایگاه نظامی یا یک نیروگاه را تغییر دهد. 
این هواپیما در عملیات توفان صحرا در سال ۱۹۹۱ موفق شد با ۱۳۰۰ پرواز، ۱۶۰۰ نقطه و هدف مهم را مستقیماً مورد حمله قرار دهد .  

هواپیمای جنگنده مدرن اف 35 (F-35 (JSF

می توان گفت که جدیدترین هواپیمای نظامی آمریکا، جنگنده مشترک عمود پرواز F-35 JSF است که هم اکنون در حال در طراحی و ساخت بوسیله شرکت لاکهید مارتین می باشد.  این جنگنده طی یک برنامه مشترک توسط شرکت های نورث روپ گرومن، BAE سیستمز، پرات اند ویتنی و رولزرویس ساخته می شود.

جنگنده JSF، جنگنده ایست چندماموریته که برای عملیات هوا به زمین بهینه سازی شده و ماموریت هوا به هوا، اصولاً ماموریت ثانویه آن به شمار می آید. اگر به تصاویر این هواپیما دقت کنید، می بینید که این هواپیما تا حدود زیادی به جنگندهF/A-22 Raptor شباهت دارد و طرح کلی آن مشابه این هواپیما بوده و هم چنین تا حدود زیادی نیز از فناوری های مشترکی بهره می جویند. این هواپیما، در پاسخ به نیاز به هواپیمایی که قابلیت پرواز عمودی را داشته باشد، در مرحله طراحی قرار گرفت، چرا که هواپیمایی که بتواند عمودی از زمین برخیزد، دارای فرسایش قطعات پایین تر و مهمتر از آن طول باند کمتر می باشد که آن را به وسیله ی بهینه ای برای برخاست از روی ناوهای هواپیمابر و همچنین فرود بر روی آنها تبدیل می کند. برای انجام این مهم، این هواپیمای پیشرفته تک موتوره، از سیستم وکتورد تراست یا کشش منحرف شده بهره می جوید، یعنی ابتداً همانند موتورهای توربوپراپ نیروی موتور ابتدا به یک جعبه دنده برای کاهش دور انتقال یافته سپس به یک فن یا پنکه عمود بر سطح زمین منتقل می شود. این پنکه نیروی مورد نیاز هواپیما را برای برخاستن تا یک ارتفاع مطمئن تامین کرده و پس از آن، به تدریج قدرت موتور بیشتر به سمت خروجی موتور متوجه شده و از قدرت لیفت فن کاسته می شود و هواپیما به جلو رانده می شود. در سیستم قدرت این هواپیما، برای برخاست، ابتدا دریچه ای زیر و بالای کابین خلبان باز شده و از آن جا لیفت فن هوا را با سرعت زیاد از بالا به سمت پایین پمپاژ می کند. همزمان با این کار، خروجی انتهایی موتور نیز به سمت پایین برگشته و نیروی تراست رو به پایین تولید می کند. این دو محل تولید نیرو، بالانس هواپیما یا تعادل آن را نیز بر قرار می سازند.

این هواپیما، بسته به موتوری که روی آن نصب می گردد، دارای بردی برابر 1200 هزار کیلومتر و حداکثر سرعتی معادل 8/1 ماخ خواهد بود. این هواپیما، قادر است با بیشینه وزنی حدود 22 تن عملیات برخاست یا تیک آف را انجام دهد. البته در گونه دریایی یا ناونشین این هواپیما، که مدل B یا C می تواند باشد، تغییراتی برای توانایی لندینگ یا نشست بر روی ناو از جمله بزرگتر کردن بالها و افزایش سطح فلپ ها و همچنین تغییراتی نیز در موتور آن حاصل می گردد. این هواپیما، برای حمل تسلیحات خود از دو محفظه داخلی و چهار پایلون خارجی استفاده می کند. هر یک از محفظه ها، قابلیت حمل دو موشک یا بمب یا هر سلاح دیگر را دارند و مقرهای خارجی نیز به همین ترتیب می توانند لود شوند. تقریباً در تمامی مدلهای این هواپیما، تسلیحات یکسانی به کار رفته و تغییرات تنها در قسمت راداری و سیستم های پیچیده برخاست و نشست صورت می پذیرد. از این جنگنده، تعداد بسیار فراوانی، یعنی حدود 3000 فروند سفارش داده شده که حدود 1700 فروند آن برای نیروی هوایی و بقیه برای نیروهای دریایی و ناوگان های آنان خواهد بود. با تمام اوصاف، انتظار می رود که این هواپیما در سال 2008 وارد خدمت شود، یعنی همان سالی که پرنده رویایی اف-14 تامکت بازنشسته و برای همیشه به موزه های هوایی سپرده خواهد شد.

آشنایی کامل با هواپیمای تهاجمی ناونشین A-7 Corsair II

تاریخچه

در اواسط دهه 1960 نیروی دریایی ایالات متحده برای تعویض هواپیماهای تهاجمی A-4،مناقصه ساخت یک هواپیمای تهاجمی سبک دریاپایه تک سرنشینه مجهز به سیستم های پیشرفته ناوبری را مطرح کرد. طرح مورد نظر، یک هواپیمای زیرصوتی بود که بتواند بیش از A-4E، سلاحهای غیر هسته ای حمل کند و از عهده میگهای روسی، موشکهای زمین به هوا و آتشبار های ضد هوایی برآید. همچنین تاکید شده بود که طرح پیشنهادی باید ضمن کاهش هزینه ها و افزایش سرعت تولید،از نظر ویژگیهای متعارف با هواپیماهای موجود چندان متفاوت نباشد. در 11 فوریه 1964 شعبه صنایع هوایی شرکت ال.وی.تی به نام ووت (در آن زمان، ووت کورپوریشن)،برنده این مناقصه شد و کار ساخت و طراحی هواپیمایی را که بعدها ای.7 نامیده شد، آغاز کرد. در 27 سپتامبر 1964 اولین نمونه A-7A به پرواز درآمد که مدتی بعد، رسما Corsair II نامیده شد.

ویژگیها

ال.تی.وی در ساخت ای-7 از تجربه تولید هوپیماهای قبلی اش، یعنی اف-8 کروسادر، استفاده کرد ؛ ولی طرح جدید بر خلاف طرح قبلی به موتور های بدون پس سوز، بالهای بدون پسگرایی و بدنه ای کوتاه مجهز شد. با این حال، قدرت حمل تجهیزات هواپیمای جدید،حدودا دوبرابر A-4 بود. حاصل کار طراحی A-7 ،هواپیمایی کوتوله و بدنما بود که هرچند مشکل مهمی در پروازهای آزمایشی نداشت، خلبانان به کم توانی آن معترض بودند. ضمن آنکه هدایت و کنترل آن بر روی باند های خیس ،مشکل بود. هرچند این هواپیما در نظر اول، چندان توجه کسی را جلب نکرد، در پنج میدان مهم یعنی ویتنام، لبنان، گرانادا، لیبی (1986) و خلیج فارس به طور موثری در عملیات نظامی شرکت کرد.
A-7 مصرف سوخت کمی دارد و تقریبا میتواند همه سلاحهای ویژه نیروی دریایی را حمل کند. این هواپیما در مدلهای متعددی عرضه شد و علاوه بر نیروی دریایی،در نیروی هوایی هم به خدمت درآمد بر خلاف انتظار،با ورود A-7 به خدمت، A-4 همچنان در خدمت باقی ماند و در کنار آن به اجرای وظایفش ادامه داد.

دانستنیهای ناوهای هواپیمابر

 

بزرگترین ناو هواپیمابر دنیا در سال 1960 به آب انداخته شد. این ناو هواپیمابر اینترپرایز نام دارد و هنوز مشغول خدمت است. این ناو 110000 تن وزن دارد.

- طول یک ناو هواپیمابر گاهی تا 350 متر می رسد.
- در داخل شکم هر ناوی به مانند یک شهر می باشد.
- سرعت این ناوها حدود 65 کیلومتر در ساعت می باشد.

- قدرت موتور ناو نیمیتز در حدود 260000 اسب بخار است.
- ناو هواپیما بر نیمیتز آمریکا 110000 تن وزن دارد.
- سوخت گیری یک ناو هواپیمابر حدود 3 سال زمان می برد.
- موتور این غول های دریایی با راکتورهای اتمی کار می کند.
- مساحت عرشه بزرگترین ناو آمریکا در حدود 2 هکتار می باشد.
- در ناو هواپیمابر نیمیتز 6290 افسر خدمت می کنند.
- ناوها کلاً مردانه هستند و هیچ زنی در آنجا وجود ندارد.
- ناو اینترپرایز ارتفاعی برابر یک ساختمان 20 طبقه را دارد.
- این ناوها پیچیده ترین ماشین ساخته شده به دست بشر می باشد.
- ناوهای هواپیمابر می توانند تا 15 سال بدون توقف به حرکت ادامه دهند.
- جدیدترین ناو هواپیمابر آمریکا تا 270 فروند جنگنده را در خود جای می دهد.
- در زیر هر ناو مانند هر شهر دارای خیابان و کوچه و آدرس پستی می باشد.
- بعضی از افسران ممکن است خوابگاه خود را گم کنند و به دنبال آدرس آن بگردند.
- در زیر هر ناو رستوران و سینما و کافی شاپ و فروشگاه های طلا و جواهر فروشی وجود دارد.
- ناو نیمیتز در حد شهر بزرگی چون هامبورگ آلمان برق مصرف می کند.
- بزرگترین آشپزخانه دنیا درون ناو نیمیتز آمریکا قرار دارد.
- در این آشپزخانه هر روز بیش از 13000 عدد تخم مرغ و حدود 4 تن استیک مصرف می شود.
- سردخانه این ناو جهت مصرف غذای 2 ماه کل پرسنل ناو مواد غذایی در خود ذخیره می کند.
- ناو نیمیتز دارای یک بیمارستان 55 تختخوابه میباشد که جراحی های قلب و مغز را هم انجام می دهد.
- در این ناو اداره پست و روزنامه و سالن بیلیارد و سینما و استخر و کتابخانه و شبکه تلویزیونی وجود دارد.
- بیشتر این افسران در طول خدمت خود در ناو هواپیمابر همدیگر را نمی بینند و نمی شناسند.
- افسران هر بخش لباس مخصوص به خود با رنگ ویژه همان قسمت را به تن دارند.
- ورود هر افسر به بخش دیگر ممنوع بوده و چنانچه تخلف کنند به سختی مجازات و زندانی می شوند.
- دژبان های قسمت مخصوص راکتور اتمی و موشکهای اتمی اجازه شلیک مستقیم به افراد غریبه را دارند.
- افسران بخش های زیرین ممکن است تا ماه ها رنگ خورشید و آسمان را به چشم نبینند.
- افسران روزهای یکشنبه به مغازه ها و فروشگاه ها می روند و حقوق خود را خرج می کنند.
- سخت ترین دیسیپلین و مقررات نظامی در ناوهای هواپیمابر اجرا می شود.
- بزرگترین خطری که این ناو ها را تهدید می کند حمله نظامی نیست و بلکه آتش سوزی داخلی است.
- به دلیل حمل هزاران تن مهمات و میلیون ها لیتر بنزین هواپیما همواره خطر آتش سوزی داخلی وجود دارد.
- عرشه پرواز پرخطرترین قسمت ناو می باشد و بالاترین حقوق را افسران این قسمت دریافت می کنند.
- سیستم پرتاب هواپیماها از روی عرشه کاتاپولت نام دارد و با بخار آب کار می کند. کاتاپولت سرعت یک جنگنده 20 تنی را در عرض 2 ثانیه به 270 کیلومتر در ساعت می رساند.
- سراسر بدنه ناو با زره ای از نوعی آلیاژ فولادی پوشیده شده و اجازه نفوذ هیچ اژدری را نمی دهد.
- اگر اژدری در ناو نفوذ کند به دلیل ساختار سلولی ناو آسیبی به قسمت های دیگر نمی رسد و ناو غرق نمی شود.
- که یک ناو به وسیله 2 رزم ناو و 3 ناوچه اسکورت می شود و عملاً آسیب ناپذیر می باشد.
- آمریکا دارای 13 ناو هواپیمابر اتمی می باشد و هر ناو سالانه در حدود 1 میلیارد دلار هزینه نگهداری دارد.
- شوروی در آن زمان فقط توانست یک ناو هواپیمابر درست کند و نام آن کوزنتسوف می باشد.
- طبق قوانین دریایی و بین المللی ناوهای هواپیمابر جزو خاک همان کشور تلقی می شوند.

جت های آینده

مهندسان هوافضا و محققان ناسا طرح‌های مختلفی برای نسلهای بعدی جت‌های مسافربری در دست تحقیق و بررسی دارند.

به نقل از ایسنا، تولید صدای کمتر، کاهش میزان مصرف سوخت و استفاده از سوخت پاک چالش جدی محققان در طراحی جت‌های مسافربری است و ناسا از مهندسان هوافضا و محققان بین‌المللی درخواست همیاری کرده است.

شرکت‌های «لاکهید مارتین» و «بوئینگ» طرح‌هایی برای غلبه بر مشکل آلودگی صوتی، محیط زیستی و مصرف سوخت جت‌های مسافربری ارائه کرده‌اند:

جت مافوق صوت «SUPERSONIC GREEN MACHINE»

عمر «کنکورد» بعنوان آخرین جت مافوق صوت جهان بدلیل آلودگی صوتی، مصرف سوخت بالا و ناکارآمدی در نوامبر 2003 به پایان رسید، اما محققان شرکت «لاکهید مارتین» امیدوارند با حذف این معایب، هواپیمای سبز مافوق صوت تا سال 2030 وارد خطوط هوایی جهان شود.

با استفاده از موتورهای چرخه متغیر میزان کارآیی جت مافوق صوت افزایش یافته و خلبان می‌تواند در هنگام بلند شدن و فرود با تغییر سوئیچ هواپیما را به حالت موتور توربوفن معمولی تبدیل کند. سیستم احتراقی بکار رفته در موتور نیز میزان آلودگی اکسید نیتروژن را تا 75 درصد کاهش می‌هد.

جت «Box Wing»

بوئینگ 747 در هر مایل دریایی پنج گالن سوخت مصرف می‌کند و محققان بدنبال یافتن راه جدیدی برای کاهش مصرف سوخت بدون ایجاد تغییرات اساسی در ساختار فعلی هواپیما هستند. این هواپیما نیز توسط محققان شرکت «لاکهید مارتین» طراحی شده است که طبق پیش بینی تا سال 2025 وارد خطوط هوایی جهان می‌شود.

با استفاده از مواد سبکی که در طراحی جت‌های جنگنده F-22 و F-35 بکار رفته‌اند، پیکربندی بال طراحی شد که می‌تواند نسبت L\D ratio‌ را تا 16 درصد کاهش داده و امکان پرواز طولانی‌تر با سوخت کمتر را فراهم کند.

همچنین به جای استفاده از موتورهای توربوفن متداول از دو موتور توربوفن «ultrahigh-bypass» استفاده می‌شود که با دارا بودن فن‌هایی بزرگتر کارکرد موتور را تا 22 درصد بهبود می‌بخشد. بال‌های اضافی امکان پرواز شیب دار با قدرت کمتر موتور را فراهم می‌کند.

جت SUGAR VOLT

بهترین راهکار برای صرفه‌جویی در مصرف سوخت جت، خاموش کردن موتور است و برای این کار باید جایگزینی مانند موتور الکتریکی در نظر گرفته شود. محققان شرکت «بوئینگ» در طراحی جت «SUGAR VOLT» قصد دارند از سیستم نیروی محرکه هیبریدی استفاده کنند.

هواپیمایی در ابعاد 737 می‌تواند در هنگام بلند شدن بطور همزمان از سوخت جت و باتری استفاده کند، اما در ارتفاع می‌توان سیستم را در حالت تمام الکتریکی تنظیم کرد. در این حالت کارآیی موتور 55 درصد افزایش می‌یابد و میزان خروجی دی اکسید کربن و اکسید نیتروژن نیز به ترتیب 60 و 80 درصد کاهش می‌یابند.

معرفی اف-۱۴ تام‌کت

اف-۱۴ تام‌کت شکاری رهگیر و جنگنده دوموتوره مافوق صوتی است که شرکت گرومن برای نیروی دریایی امریکا می‌ساخت.

پس از امریکا، ایران تنها کشوری است که دارای این نوع جنگنده است...