تشریفات ویژه ی ورود به این سازمان می بایست بر روی این سطو ح٬ که کنایه از آمیختگی زندگی انسان با خیر و شر است .
“سنگفرش شطرنجی نمادی قدیمیست که با اجرای مراسم های اولیه در سده ی گذشته ارتباط دارد.
این نماد اغلب با یک ستاره دنباله دار و حاشیه ی کنگره دار همرا ه می شود.
به سادگی می توان مفهوم کاشی های همرنگ سیاه و سفید را به نمادی از خیر
وشر در زندگی انسان تعبیر نمود.”
به گفته ی پژوهشگران٬ این عقیده که
سطوح شطرنجی از دیرباز نشانگر “خانه و منشاء اسرار” هستند٬ به مصر باستان و
نیز پرستش خدایگان دیونیزیاک (Dionysiac) در یونان قدیم بازمی گردد.
“ردپای معماران دیونیزیاک بر روی زمینه ی شطرنجی اطاق های لژ مدرن فراماسونی کاملا مشهود است.
از زمانی که این تشکیلات مدرن صرفا به یک اتحادیه ی کارگری محدود نماند٬
این طرح قالب نمادین خود را که برگرفته از تعالیم متافیزیک جوامع باستانی
بود٬ حفظ کرد.”
در سطح “کارآموز تازه وارد” این سنگفرش نمایانگر طبقه ی
همکف معبد سلیمان است. به بیان کتاب مقدس٬ طبقه ی همکف معبد سلیمان از چوب
کاج یا صنوبر ساخته شده بود.
با اینکه در اغلب لژها٬ این سنگفرش
شطرنجی از دو رنگ سیاه و سفید تشکیل شده٬ ولی لزوما اینطور نیست. همچنین٬
الگوی این سطوح گاهی بجای شکل مربعی٬ لوزی شکل می باشد.
دوگانگی در کنار هم قرار گرفتن رنگ های متضاد بر روی سنگفرش شطرنجی ٬ نمایش عینی یک اصل مهم در فلسفه ی هرمسی است : دوگانگی .
“این سنگفرش که با استفاده ی متناوب از رنگهای سیاه وسفید تشکیل می شود٬
به شکلی هدفمند ویا کاملا اتفاقی٬ حاکی از اصالت خیر وشر در باورهای مصریان
و ایرانیان باستان می باشد.این سطوح در واقع نماد میدان جنگ عناصر متضاد
است: میخائیل و شیطان٬ نماد خدای حقیقی و دروغین٬ نور و تاریکی ٬ شب و
روز ٬ آزادی و استبداد٬ آزادی انتخاب دین و عقاید تعصب آمیز کلیسا که بجای
افراد فکر می کند و بر طبق این عقاید پاپ مصون از لغزش است.