یعنی خودم شرمنده شدم از این عکس یاد استادیوم رفتنامون افتادم چه گندی میزدیم
آقا چیکار میشه کرد فرهنگش نیست ولی قول دادم دیگه کثیف کاری نکنم ولی نه به دیدمن فک کنم به دید خیلیا استادیوم آزادی رو شبیه سطل آشغال بزرگ میبینن آقا نکن نصفته یاد بگیر تو که ادعاته که نژاد برتری یاد بگیر غورباقه میخورنا ولی چی...
دیگه کم کم هوا داره سرد میشه
ازدست دعوا با بابامون سر کولر راحت میشیم
اما باید خودمونو واسه مسابقات کم و زیاد کردن بخاری آماده کنیم !
.
.
.
خلاصه ی شرایط و ضوابط گارانتی اجناس در ایران
به هر دلیلی اگر خراب بشود شامل گارانتی نمی شود !
.
.
.
امروز تو خیابون یکی گول ظاهرمو خورد
من الان دیگه گول ظاهر ندارم
.
.
.
بچه که بودیم وقتی یه نفر میگفت “عزیزم”
سریع میگفتیم برات پشکل بریزم؟
بعدشم هار هار میخندیدیم غافل از اینکه رسما خودمون رو به بُز تشبیه کردیم!
یه همچین بچه های داغونی بودیم
.
.
.
دیدین بعضیها عادتشونه رو چمن که نشستن
همینجوری چمن هارو میکنن
اینا یه بز درونم دارن !
.
.
.
امروز به مامانم گفتم ناهار چی داریم؟
گفت مروری بر رویدادهای هفته
.
.
.
این همه درس خوندیم بالاخره نفهمیدیم رابطه ی فیثاغورس با کی بود
قضیه اش چی بوده اصلا
بالاخره چی شد !؟
.
.
.
یه خردادی هیچ وقت پشت سرشو نگاه نمیکنه
چون طاقت دیدن غش و ضعف خاطرخواهاشو نداره
که بعد از رد شدنش حالشون بحرانی میشه !
.
.
.
به سلامتی همه کسایی که یه روزی یه حلقه ای رو خریدن برای تعهد
ولی حلقه شون موند و آدمش نموند
.
.
.
یکی از بهترین سرگرمی های ما در دوران کودکی
این بود که یه متر آهنی برداریم سعی کنیم بیشتر ببریمش بالا طوری که نشکنه !
به اندازه متراژی که بالا رفته رکورد ثبت میشد
لذتی داشت در حد PES 2013 !
.
.
.
زنبوره اومده نزدیک داداشم که ۱۰ سالشه
برگشته میگه تورو خدا منو نیش نزن من محصولات شمارو خیلی دوست دارم
.
.
.
هیچی به اندازه داشتن یک رفیق تنبل تر ازخودت
به ادمیزاد اعتماد به نفس نمیده !
.
.
.
جملات جالب و کوتاه
بعضی از ادما خیلی بیشعورن
به بیشعوری این جمله :
خیلی حوصلم سر رفته بود ، دیگه به تو زنگ زدم !
.
.
.
من واقعا نمی دونم این مخترع جانونی هدفش از اختراع این وسیله چی بوده ؟
اولین جایی که تو خونه ما نون کپک میزنه جانونیه !
.
.
.
تبریک تولد دخترا:عزیزم به دنیا اومدنت مبارک…
وای مرثی
تبریک تولد پسرا:نره خر روز نحس تولدت مبارک…
باشه جنازه
.
.
.
غمانگیزترین ماجرا همین قصه جدایى آدمیزاد از رختخوابه
بخصوص اگه مجبور باشى در یک صبح سرد و بىروح پاییزى خونه رو ترک کنى.
اشک آدمو در میاره لامصب
.
.
.
قشنگیه لیــاقــــت اینه که
همه نمیتونن داشته باشن !
آژانس پروژه های تحقیقاتی دفاعی پیشرفته یا دارپا (DARPA) تا کنون حجم بسیار زیادی از سرمایه گذاری بر روی توسعه دانش و تکنولوژی های آینده صنایع نظامی را بر عهده داشته است. این آژانس را می توان کاشف جی پی اس، اینترنت و هواپیماهای جاسوسی دانست. محصولاتی واقعی و بسیار پراستفاده.
سایت بیزنس اینسایدر، با گشت و گذار در میان پروژه های فعال غیر-سری این آژانس، به دنبال نمونه هایی است که در صورت تبدیل به محصول نهایی، تاثیرات شگرف و بزرگی بر جوامع انسانی خواهند گذاشت. در این تحقیق، تمرکز بر روی اداره علوم دفاعی و اطلاعات منتشره از ابداعات این مرکز بوده است.
اکس-کالیبور یک تفنگ لیزری به درد بخور
وزارت دفاع همیشه نگران استفاده از اسلحه های مرسوم در شورش های شهری بوده است. هدف اصلی پروژه اکس-کالیبور آن است که حملات و آسیب ها به دشمنان و سلاح های شان محدود شود و آسیب های جانبی به شهروندان و شهر نداشته باشیم. این موضوع (و برخی دلایل دیگر) باعث شده این وزارت با جدیت به دنبال سلاح لیزری باشد، و قرار است دارپا این اسلحه را به آنها بدهد.
برنامه اکس-کایبور یک طرح توسعه سلاح های لیزری است که ۱۰ بار خفیف تر از لیزرهای جنگی کنونی است. این تفنگ ها به صورت فردی قابل حمل است. به گفته دارپا، این اسلحه ۱۰۰ کیلو وات قدرت داشته و با دقت بالایی علیه اهداف زمینی و هوایی قابل استفاده است.
اگر داوطلبی در کنکورپذیرفته نشد، هیچ تقصیری متوجه اونشده
چـــــــــــــــــــــــــون
که سال فقط 365 دارد
در حالیکه
در سال، 52 جمعه داریم و می دانید و می دانید جمعه ها برای استراحت است . به این ترتیب 313 روز میماند.
حداقل
50 روز مربوط به تعطیلات تابستانی است و چون هوا گرم است مطالعه ی دقیق
برای یک فرد نرمال مشکل است . بنابرین 263 روز دیگر، باقی می ماند.
در هر روز 8 ساعت خاب برای بدن لازم است که جمعا 122 روز می شود .
بنابرین 141 روز بتقی می ماند .
اما سلامتی جسم وروح ، روزانه یک ساعت تفریح را می طلبد که جمعا 15 روز می شود، پس126روز باقی می ماند.
طبیعتا دو ساعت در روز برای خوردن غذا اعماز صبحانه ، نهار و شام لازم است که در کل 30 روز می شود . پس 96 روز باقی میماند.
یک ساعت در روز برای گفتگو وتبادل افکار به صرت تلفنی بادیگران و البته
پشتیبان ضروری است . چرا که انسان موجودی است اجتماعی ، و این خود 15
روزاز کل سال است . بنابرین 81 روز باقی می ماند .
روز های امتحان دست کم 45 روز از سال را به خود اختصاص می دهد و نظر به حخم بالای درس ها و خستگی ناشی از امتحان ، 36 روز دیگر باقی می ماند.
تعطیلات نوروزی و اعیاد مختلف که دست کم 6 روز در سال است . مگر
می توان در این اعیاد وقت را به مطالعه گذراند پس شیش روز باقیست .
درسال حداقل 3 روز به بیماری طی می شود و 3روز دیگر باقی می ماند .
سینما رفتن و سایره امور شخصی هم لااقل دو روز از سال را در بر می گیردپس
فقط یک روز دیگر باقیست.
یک روز باقی مانده همان روز تولد شماست چگونه می توان در ان روزبخصوص
پس یک داوطلب نرمال نمی تواند امیدی برای قبولی در دانشگاه داشته باشد.
تازه اینا بدون حساب زمان صرف شده برای اینترنت و چت استکه خودش
خیلی وقت میبره
پس دیدین؟مشکل از اینه که سال 365 روز داره.وگرنه ما دانش آموزان
و دانشجوهای عزیز که کم کاری نمیکنیم
در تابستانی که گذشت گوگل با نرم افزار مغز مجازی خود یک نقطه تحول جدید در
حوزه هوش مصنوعی ایجاد کرد. نرمافزاری که میتواند با تماشا کردن
ویدیوهای یوتوب، گربهها، چهره آدمها و سایر چیزها را تشخیص دهد. این
تکنولوژی که بر اساس طرز کار سلولهای مغز طرحریزی شده، حالا به کار
افتاده تا محصولات گوگل را هوشمندتر از قبل کند و تشخیص گفتار اولین سرویس
گوگل است که از آن بهره میبرد.
نرمافزار خودآموز گوگل بر اساس گروههای مجازی از سلولهای به هم پیوسته
مغز مصنوعی کار میکند، آنها با یکدیگر تماس بر قرار کرده و در این ضمن بر
یکدیگر تأثیر میگذارند. وقتی این شبکه عصبی در معرض دادهها قرار میگیرد،
ارتباط بین عصبهای مختلف تغییر میکند و این باعث میشود که کل شبکه
قابلیت نشان دادن واکنشهای معین به دادههای دریافتی از یک نوع خاص را از
خود بروز دهد و به قول معروف، چیز یاد بگیرد.
شبکههای عصبی مجازی سالها است که در زمینه ماشینهای دارای قدرت یادگیری
به کار میروند، مثلاً نرمافزار شطرنجباز یا نرمافزارهای تشخیص چهره. و
حالا مهندسین گوگل راهی را پیدا کردهاند تا قدرت رایانشی را پشت این
رویکرد تکنولوژیک قرار دهند و با بردن آن به ورای مرزها قبلی، شبکههای
عصبی دارای قدرت یادگیری "بدون کمک انسان" را بسازند و نتیجه کارشان آنقدر
قوی شده که میتواند به صورت تجاری هم مورد استفاده قرار بگیرد.
شبکههای عصبی شاغل در گوگل به جای پرسیدن از انسان، میتوانند برای خودشان
تصمیم بگیرند که برای شناسایی اشیا، به چه دادههایی توجه نشان داده و
کدام الگوها، رنگها و اَشکال را بررسی کنند.