طنز: داستان‌ هایی جالب از ونزوئلای این روزها

روزنامه مردم سالاری:

1- نیکلاس مادرو جانشین هوگو چاوز است. وی قبلا راننده اتوبوس بوده و به دلیل اینکه خیلی آرتیستی رانندگی می‌کرده ،مورد توجه قرار گرفته و معاون رئیس جمهور شده و...از شانس خوبش زد و لگن خاصره چاوز، او را کشت و این برادر حالا همه کاره ونزوئلا است!

می‌گویند برادر مادرو دستور می‌دهد یک پیام تسلیت خیلی ویژه که از ایران برایش رسیده است، ترجمه کنند و به زبان ونزوئلایی سلیس توضیح دهند که در این پیام تسلیت چی گفته شده است.

مترجم‌ها می‌نشینند و بعد از کلی زحمت، به اطلاع مادرو می‌رسانند که در این پیام گفته شده که هوگو چاوز دوباره به این دنیا برمی‌گردد! مادرو عصبانی می‌شود و زیر لب حرفهای آبداری عنایت می‌کند و می‌گوید : چاوز برگردد؟! من تازه دارم رئیس می‌شوم! ...چند ساعت بعد، مادرو دستور می‌دهد هوگو چاوز عزیز را مومیایی کنند و نگه دارند ؛ این جوری هوگو چاوز اصلا نمی‌رود که برگردد!

خبر مرتبط: نیکلاس مادرو که اکنون به عنوان رئیس جمهور موقت ونزوئلا معرفی شده از مومیایی شدن جنازه هوگو چاوز و نمایش همیشگی آن در یک موزه خبر داده است تا رهبر انقلاب بولیواری این کشور هم به فهرست رهبرانی که جنازه‌شان برای نمایش، روی زمین مانده اضافه شود.(خبرگزاری فرانسه)

2- در ونزوئلا به مناسبت درگذشت چاوز آهنگی را می‌خوانند که ترجمه فارسی آن می‌شود: «شانه‌هایت را برای گریه کردن دوست دارم، دوست دارم » ولی واضح و مبرهن است که همه مهمانهای مراسم وداع با برادر هوگو چاوز که زبان ونزوئلایی بلد نیستند که این آهنگ را بفهمند و بخوانند.

برای همین خانواده داغ دیده برای کسانی که متوجه این آهنگ نمی‌شوند آن را به طور عملی اجرا می‌کنند تا کسی از حال خواندن این آهنگ محروم نماند! صاحب نظران عقیده دارند در مقابل این موضوع باید این آهنگ ایرانی خوانده شود: «غما رو رها کن و دستتو بذار تو دستم». باز هم واضح و مبرهن است که ونزوئلایی‌ها که این آهنگ ایرانی را بلد نیستند و...!