وقتی صحبت از هنر خیابانی میشود معمولاً تصاویر بزرگی که بر دیوارها نقش بسته به ذهنمان میآید اما یک هنرمند خیابانی تجربه ای متفاوت را به این عرصه آورده است.
«ایزاک کوردال» مجسمه های کوچک خود را در موقعیتهای خاصی در خیابانهای وین قرار داده و از آنها عکاسی کرده تا صحنه های زیبای زیر خلق شود. البته هدف این هنرمند تنها خلق آثار دیدنی نبوده و در دل کار خود به نگرانیاش درباره گرمایش زمین و آلودگی محیط زیست اشاره کرده است.
دیشب فیلم سر بریدن اون جوان سوری رو بدست ارتش آزاد دیدم خیلی حالم گرفته شدش با یک چاقوی کوچیک به طرز زجر آوری کشته شد اول انزجار خودم رو از هر حرکت ضد انسانی اعلام میکنم یعنی رفتار حیوانات با هم اینطور نیست از همه درد آورتر این بود موقع سر بریدن بسم الله به زبون آوردن بعد الحمدالله اهی انسان طوری میشه که کلمه حیوان واسش زیاده
این روزها بحث شیرین اعدام به خصوص از نوع در ملا عام آن نقل مباحث مختلف است. با اینکه اساسا” افرادی مانند قاتلان سریالی، متجاوزین به عنف و قاچاقچیان مواد مخدر لیاقت حیات در جامعه و به خطر انداختن آرامش و زندگی دیگران را ندارند اما با اعدام در ملاء عام به دلیل اینکه موجب از بین رفتن قبح مرگ یک انسان می شود و به آن جنبه تفننی می دهد موافق نیستم به خصوص که گاها” کودکان نیز در این صحنه ها حاضرند! در هر حال در این مطلب قصد داریم به شیوه های اعدام نگاهی بیاندازیم.
کشتن یک فرد در عوض جرایم و جنایاتی که مرتکب شده است چه با دادگاه و چه بدون دادگاه اعدام نام دارد.
در طول تاریخ روشهای مختلفی برای ستاندن جان محکومین به اعدام به کار گرفته
است. قدیمی ترین روشها دار زدن، گردن زدن، سوزاندن و غرق کردن بوده و
روشهای جدید آن هم شامل تیر باران، صندلی الکتریکی و تزریق داروی مرگ آور
بوده است. روشهای قدیمی مانند گردن زدن، آتش زدن و غرق کردن در آب از طریق
بستن جسم سنگین به بدن محکوم به اعدام سالهاست در جهان منسوخ شده و فقط در
کشورهای بسیار کمی کماکان در جریان است. در واقع روشهایی مانند اتاق گاز و
صندلی الکتریکی هم سالهاست در جهان بر چیده شده است.
اکنون در کشورهای پیشرفته با اینکه تا حد زیادی حکم اعدام وجود ندارد در
مواردی هم که اعدامی در کار باشد با تزریق ماده سمی صورت می پذیرد.
اما شیوه های اعدام…
1-دار زدن: مرسوم ترین شیوه اعدام در جهان دار زدن است. در این روش با
طنابی ضخیم گردن اعدامی بسته می شود. برای اعدام وی یا زیر پای وی خالی می
شود و یا با ابزاری مانند جرثقیل او را بالا می کشند.
نکته جالب اینکه بر خلاف تصور عامه افراد اعدامی دار زده شده در اصل به
دلیل خفگی نمی میرد بلکه به دلیل ناگهان زیر پایش خالی میشود و از طناب
آویزان میگردد مهره های آسه و اطلس وی شکسته و نخاع وی قطع میگردد. البته
در مورد اعدامهایی که فرد را با چرثقیل بالا می کشند امکان مرگ در اثر خفگی
وجود دارد.
متهم آخرین لحطات زندگی خود را با دلهره سپری می کند ناگهان زیر پایش خالی میشود. طناب قطور تحت وزن بدن وی که سقوط کرده است گردنش را می شکند و او را فلج میکند. در حال خفه شدن است اما بدن را نمی تواند تکان دهد زیرا فلج شده است. پس از حدود 15 دقیقه اعدامی پایین آورده میشود.
2-تیر باران: در این روش جوخه آتش به اعدامی شلیک میکنند و یا اینکه با
شلیک گلوله در سر اعدامی صورت میگیرد. این روش سالهای سال در چین شایع بوده
است اما گویا چینی ها برای بهبود وجهه جهانی خود به روش تزریق داروی مرگ
آور روی آورده اند.
اعدامی با چشمانی بسته و یا باز انتظار می کشد. زمان چقدر کند می گذرد. آتش! شلیک میشود قبل از اینکه صدای گلوله را بشنود فشنگها در بدن او جا گرفته است….
«رومان ابراموویچ» میلیاردر معروف روسی دارای کشتی تفریحی به ارزش یک میلیارد دلار است که توسط سیستم لیزری جالبی در برابر عکاسی محافظت میشود.
این سیستم مجهز به یک اسکنر لیزری است که بالای کشتی نسب شده و به سنسور دوربینهای دیجیتال حساس است و به صورت مداوم محیط اطراف را برای پیدا کردن دوربین دیجیتال جستجو میکند و در صورتی که دوربینی در حال عکاسی از کشتی باشد با فرستادن نور شدیدی به سمت آن مانع از عکاسی میشود.
چنین سیستمهای برای محافظت از حریم خصوصی روز به روز در حال گسترش است اما استفاده از آنها بی دردسر هم نیست و بر سر آنها دعوای حقوقی وجود دارد زیرا این سیستمها میتوانند هر دوربینی که در شعاع اشعه آن قرار بگیرد را از کار انداخته و مانع کسانی شوند که میخواهند در آن محدوده عکاسی کنند.
پلیمر پیچیدهای که از قدرت متوقف کردن گلوله برخوردار است، به زودی میتواند صنعت تولید جلیقههای ضدگلوله را متحول سازد.
به
گزارش همشهری آنلاین به نقل از یاهو، دانشمندان دانشگاه رایس در تگزاس
موفق به کشف نوعی پلیمر جدید شده اند که قدرت آن بیشتر از قدرت گلولهای
است که شلیک شده است.
این ترکیب جدید میتواند گلولههای 9 میلیمتری
پیستولهای معمولی و گلولههای سلاحهای نیمه اتوماتیک را پس از شلیک شدن
متوقف سازد، در حالی که تنها حفرههایی کوچک از گلولهها بر روی ماده به
جا میماند. این ماده پلیمری شگفتانگیز میتواند تکنیک ساخت جلیقههای
ضدگلوله را متحول ساخته و همچنین در ایجاد بدنهای سبک و مقاوم برای
هواپیماها و پرههای موتورهای جت به کار گرفته شود.
این ماده جدید
ترکیبی پیچیده از جنس کوپلیمر پلیاورتان است، ترکیبی که در آزمایشگاه
تولید میشود. به گفته محققان این پلیمر جدید در حقیقت گلولهها را به دام
انداخته و در خود نگه میدارد درحالی که هیچ آسیب میکروسکوپی به ماده وارد
نشده و هیچ ترکی در آن دیده نمیشود به شکلی که ماده هنوز شفافیت خود را
داراست، از این رو ماده جدید میتواند به عنوان جایگزینی عالی برای شیشه
هواپیماهای جنگی به کار گرفته شود.
این به آن معنی است که ماده بدون ایجاد شکستگی محکم و قوی به جا میماند و بدون خرد شدن یا خمیده شدن ضربه گلوله را تحمل میکند.
اشتباهات تاریخی ادولف هیتلر که منجر به شکست تاریخی ارتش اریایی رایش شد...
کاش میشد تاریخ را اصلاح کرد.....
از این اقدام به عنوان یکی از بزرگترین اشتباهات هیتلر یاد می شود. پس از فتح اروپا یگانه دشمن هیتلر انگلستان بود. هیتلر قصد جنگ دریایی با انگلیس و نابودی آن را داشت اما تصمیم گرفت در شرق به شوروی حمله کند و با دستیابی به کشورهای تحت سلطه انگلیس در جنوب کشور شوروی، هم حکومت کمونیستی شوروی را سرنگون کند و به فضای حیاتی آلمانی ها بیفزاید , هم دست انگلیس را از منابع نفت کوتاه نماید. این تهاجم بزرگ بسیار جسورانه بود. اتحاد شوروی به رهبری دیکتاتور بیرحمش ژوزف استالین، با آلمان پیمان اتحاد داشت. به طوری که لهستان را به دو قسمت بین خود تقسیم کرده بودند. از طرفی بریتانیا و آمریکا دشمن کمونیست بودند. به نظر می رسید حمله به روسیه آن هم در یک جبهه چند هزار کیلومتری با شرایط فوق کار احمقانه ای باشد اما اسنادی بعد از جنگ بدست آمد که نشان داد استالین نیز مانند هیتلر در فکر خیانت بوده است. شوروی ولع زیادی برای بلعیدن متصرفات هیتلر در اروپای شرقی داشت. مدارک نشان می دهند که استالین در تدارک حمله به آلمان نازی بوده است. آرایش نظامی تهاجمی نیروهای روسی در مرز آلمان ماه ها فبل از جنگ موید این موضوع است. اما به هرحال تهاجم آلمان به شوروی، انگلستان و آمریکا را مجبور کرد به دشمن خود، شوروی، یاری رسانند.
باید گفت هیتلر در ۶ ماه اول جنگ به خوبی از عهده شوروی برآمد. حمله ی برق آسا و همه جانبه ارتش قدرتمند نازی نیروهای شوروی را تار و مار کرد. هنگامی که نیروهای آلمانی به نزدیکی مسکو رسیدند سران شوروی چنان خطری احساس کردند که تصمیم به انتقال پایتخت به شرق شوروی نمودند اما استراتژی هیتلر در تعلل برای تصرف مسکو و حمله به سمت کشت زارها و منابع نفتی جنوب شوروی باعث شد با فرارسیدن زمستان نیروهای آلمانی زمین گیر شوند.
آلمان با حمله ژاپن به نیروهای آمریکایی در اقیانوس آرام به شدت مخالف بود. هیتلر می دانست که ورود آمریکا به جنگ کفه ترازوی قدرت را به نفع دشمنانش سنگین خواهد کرد. اگرچه نیروهای آمریکایی کمابیش رفتار خصمانه علیه آلمان داشتند اما رویارویی تمام عیاری با آلمانی ها نداشتند تا اینکه ژاپن در حرکتی احساسی به پایگاه آمریکا در اقیانوس آرام حمله کرد و آلمان ناخواسته با آمریکا وارد جنگ شد. در اقیانوس اگرچه زیردریایی های آلمانی در آغاز این رویارویی موفق بودند اما در دراز مدت آمریکا غالب شد.
سیستم رادار هوایی آلمان در مقایسه با انگلستان از ضعف عمده برخوردار بود. این باعث می شد تلفات نیروی هوایی آلمان در حملات بالا باشد. در ابتدا سیاست نیروی هوایی آلمان نابودی رادار ها و ضربه زدن به نیروی هوایی بریتانیا در کنار دیگر ماموریت ها بود اما به یکباره با سیاست غلط “گورینگ” فرمانده نیروی هوایی آلمان حملات به سمت شهر ها و مناطق مسکونی کشیده شد. هدف از این کار ایجاد وحشت و فشار روانی بر دولت بریتانیا بود. اما در این فاصله نیروی هوایی بریتانیا از کاهش فشار بر خود استفاده کرد و به مرور به برتری هوایی دست یافت. همچنین تلفات بالای آلمانی ها نیروی هوایی را فلج کرد.
آدولف هیتلر اصرار داشت که چند هزار کیلومتر جبهه را شخصا فرماندهی کند. این اقدام از طرفی آزادی رای فرماندهان جبهه ها را محدود می کرد و از طرفی بعضا با دستورات غلط و نابه جا سربازان را به کشتن می داد. از جمله این اقدامات عدم انعطاف پذیری در هنگام حمله و دفاع و جلوگیری از عقب نشینی بود. هیتلر معتقد بود یک سرباز آلمانی نباید عقب نشینی کند. این اقدام باعث نابودی چند لشکر چند صد هزار نفری شد.
از آنجا که آلمانی ها پیش بینی فتح سریع روسیه را کرده بودند از پیش بینی تدارکات کافی برای سرمای روسیه باز ماندند. این اقدام به شدت در افول قدرت آلمانی ها در جنگ شوروی و بر باد رفتن افسانه شکست ناپذیری آنها موثر بود.
آلمان بر خلاف دشمنانش به منابع کافی دسترسی نداشت. آن ها حتی بنزین کافی برای سوخت هواپیماهای خود نداشتند. این مساله به خصوص در پایان جنگ برای آلمان بسیار آزار دهنده بود.