عکاس کودک سودانی در صحنه ای دلخراش در حالیکه یک لاشخور در نزدیک‌اش 
می‌خرامد به نمایش گذاشته است. این کودک در اثر سوءتغذیه در حال مرگ بود
و لاشخور هم در همان نزدیکی منتظر مرگ این کودک نوپا نشسته بود تا بتواند 
غذایی برای خود تهیه کند. هیچ کس نمی‌داند چه بر سر این بچه آمد، بچه 
ای که با سینه خیز رفتن در تلاش بود خودش را به کمپ غذای سازمان ملل 
برساند. کوین کارتر به خاطر این عکس تکان دهنده برنده جایزه 
پولتزر شد، اما او سرانجام سه ماه بعد از گرفتن این عکس خودکشی کرد

کوکاکولا یک نوشابه است اما طی ده‌ها سال داستان‌های زیادی در مورد فرمول مخفی این نوشیدنی محبوب وجود داشته است. همین فرمول چند خطی فناوری انحصاری این شرکت محسوب می‌شده و حالا یک برنامه رادیویی، ادعا کرده که دستور تهیه نوشابه کوکاکولا که ۱۲۵ سال در اعماق شرکت محبوس بوده است را یافته است.

داستان این فرمول شگفت انگیز از آنجا شروع می‌شود که جان پمبرتون در زمان جنگ‌های داخلی آمریکا، این فرمول را کشف کرد و دستورش را در کتابی که دستور تهیه داروهای پزشکی هم در آن بود نوشت، کتابی که نسل به نسل، دست به دست می‌شد.

عکسی از این دستور اسرار آمیز در مجله آتلانتا به تاریخ ۱۸ فوریه سال ۱۹۷۹ میلادی چاپ گشته بود اما در آن زمان کسی به این تصویر و مقاله توجهی نکرده بود. حالا این برنامه رادیویی موفق به کشف آن شده و پس از تحقیقات انجام شده متوجه شدند که این‌‌ همان دستور اصلی کوکاکولا است. البته در این فرمول فناوری پیچیده‌ای مانند معماری‌های
چند نانومتری پیدا نمی‌کنید! اما شاید با دیدن این فرمول جور دیگری به این نوشیدنی نگاه کنید:
مواد لازم:
- محلول مایع حاصل از کوکائین: ۱۰/۶ گرم
- اسید سیتریک: ۸۵ گرم
- کافئین: ۲۸ گرم
- شکر: ۳۰ (واحد اندازه گیری‌اش نامشخص است)
- آب: ۹/۴ لیتر
- آب لیمو: ۹۴۶ میلی لیتر
- وانیل: ۲۸ گرم
- کارامل: ۴۲ گرم
فرمول مخفی برای ۷X
- الکل: ۹۴۶ میلی لیتر
- عصاره پرتقال: ۲۰ قطره
- عصاره لیمو: ۳۰ قطره
- عصاره جوز هندی: ۱۰ قطره
- عصاره گشنیز: ۵ قطره
- عصاره نرولی: ۱۰ قطره
- عصاره دارچین: ۱۰ قطره

کوکا کولا برای محفوظ نگاه داشتن فرمول، آنرا به صورت ۲۴ ساعته تحت نظارت داشت، حتی مدیران هم تنها نیمی‌از آن را می‌دانستند و ۲ مدیر هرگز نمی‌توانستند با یکدیگر تنها باشند.

آسا کندلر مدیر کوکاکولا، زمانی که دستور را از پمبرتون در سال ۱۸۸۷ خرید، خیلی نگران این بود که مبادا فرمول را از او بربایند و به همین خاطرجدول محتویات را از روی شیشه‌های نوشابه پاک کرد تا کسی این فرمول را نبیند. و دستور داد که لیست محتویات هیچ‌گاه نباید در جایی نوشته شود. در واقع درز کردن این فرمول هم اکنون به ضرر کوکاکولا هم نخواهد بود، زیرا کسی نمی‌تواند آنرا به صورت ۱۰۰٪ شبیه سازی کند.

دلیلش هم‌‌ همان محلولی است که از برگ کوکائین استخراج می‌شود و این تنها کوکا کولاست که با سازمان سرپرستی و ساماندهی مواد مخدر آمریکا قرارداد دارد و اجازه نامه رسمی‌جهت استفاده از آن را دریافت کرده است

قاضی شعبه 9 دادسرای فرهنگ و رسانه از شکایت 13 بازیگر زن از فرج الله سلحشور خبر داد.

مهرماه سال گذشته فرج‌الله سلحشور با اشاره به برخی صحبت‌ها درباره حضور آنجلینا جولی در ایران و بازی در یک فیلم سینمایی گفت: هنرپیشه‌های زن ایران خودشان یک پا آنجلیانا جولی هستند و سینمای ایران باید هم برای ادامه فعالیت خود فاحشه بین‌المللی بیاورد.

 این گفته ها زیاد به مزاق بازیگران زن سینمای ایران خوش نیامد و برخی مصاحبه ها و پاسخ ها به کارگردان سینمای ایران منتشر شد. حالا بازیگران منتقد دست به کار شده و نسبت به اظهارات سلحشور اقامه دعوا کرده اند.

حجت الاسلام منصوری اعلام کرد: 13 نفر از بازیگران زن سینمای ایران نسبت به گفته های سلحشور از وی در دادسرای فرهنگ و رسانه شکایت کرده اند.

 همچنین یک نویسنده مشهدی هم در مورد فیلمنامه یوسف پیامبر از فرج الله سلحشور شکایت کرده و گفته: سلحشور فیلمنامه اش را از وی سرقت کرده که پرونده در حال بررسی است.

استفان کاوی (از سرشناسترین چهره‌های علم موفقیت) احتمالاً با الهام از همین حرف انیشتین است که می‌گوید:« اگر می‌خواهید در زندگی و روابط شخصی‌تان تغییرات جزیی به وجود آورید به گرایش‌ها و رفتارتان توجه کنید؛ اما اگر دلتان می‌خواهد قدم‌های کوانتومی بردارید و تغییرات اساسی در زندگی‌تان ایجاد کنید باید نگرش‌ها و برداشت‌هایتان را عوض کنید .»

او حرفهایش را با یک مثال خوب و واقعی، ملموس‌تر می‌کند:...

« صبح یک روز تعطیل در نیویورک سوار اتوبوس شدم. تقریباً یک سوم اتوبوس پر شده بود. بیشتر مردم آرام نشسته بودند و یا سرشان به چیزی گرم بود و درمجموع فضایی سرشار از آرامش و سکوتی دلپذیر برقرار بود تا اینکه مرد میانسالی با بچه‌هایش سوار اتوبوس شد و بلافاصله فضای اتوبوس تغییر کرد. بچه‌هایش داد و بیداد راه انداختند و مدام به طرف همدیگر چیز پرتاب می‌کردند. یکی از بچه‌ها با صدای بلند گریه می‌کرد و یکی دیگر روزنامه را از دست این و آن می‌کشید و خلاصه اعصاب همه‌مان توی اتوبوس خرد شده بود. اما پدر آن بچه‌ها که دقیقاً در صندلی جلویی من نشسته بود، اصلاً به روی خودش نمی‌آورد و غرق در افکار خودش بود. بالاخره صبرم لبریز شد و زبان به اعتراض بازکردم که: «آقای محترم! بچه‌هایتان واقعاً دارند همه را آزار می‌دهند. شما نمی‌خواهید جلویشان را بگیرید؟» مرد که انگار تازه متوجه شده بود چه اتفاقی دارد می‌افتد، کمی خودش را روی صندلی جابجا کرد و گفت: بله، حق با شماست. واقعاً متاسفم. راستش ما داریم از بیمارستانی برمی‌گردیم که همسرم، مادر همین بچه‌ها٬ نیم ساعت پیش در آنجا مرده است. من واقعاً گیجم و نمی‌دانم باید به این بچه‌ها چه بگویم. نمی‌دانم که خودم باید چه کار کنم و ... و بغضش ترکید و اشکش سرازیر شد.»

استفان کاوی بلافاصله پس از نقل این خاطره می‌پرسد:« صادقانه بگویید آیا اکنون این وضعیت را به طور متفاوتی نمی‌بینید؟ چرا این طور است؟ آیا دلیلی به جز این دارد که نگرش شما نسبت به آن مرد عوض شده است؟ » و خودش ادامه می‌دهد که:« راستش من خودم هم بلافاصله نگرشم عوض شد و دلسوزانه به آن مرد گفتم: واقعاً مرا ببخشید. نمی‌دانستم. آیا کمکی از دست من ساخته است؟ و....

اگر چه تا همین چند لحظه پیش ناراحت بودم که این مرد چطور می‌تواند تا این اندازه بی‌ملاحظه باشد٬ اما ناگهان با تغییر نگرشم همه چیز عوض شد و من از صمیم قلب می‌خواستم که هر کمکی از دستم ساخته است انجام بدهم .»