شرایط آلمان قبل از حزب نازی

در پاییز سال 1923 تورم و بحران اقتصادی در آلمان به مرز وحشتناکی رسید و مارک آلمان به طوری باور نکردنی سقوط کرد.
ارزش یک مارک آلمان در اوایل اکتبر این سال بیش از 6 میلیون بار نسبت به ارزش مارک در سال 1913 تنزل کرده و ارزش یک تخم مرغ در این تاریخ برابر قیمت 30 میلیون تخم مرغ در 10 سال قبل بود! قیمت هر یک قرص نان به نیم میلیون (500 هزار) مارک رسیده بود ، ارقام نجومی روی اسکناس ها برای مردم شکل مسخره پیدا کرده بود و در مکالمه راجع به پول به جای یک میلیون مارک “یک مارک” گفته می شد.
روی اسکناسهای هزار مارکی سابق یک مهر قرمز دولتی زده شده و ارزش ان را یک میلیارد یا یک هزار میلیون مارک تعیین کرده بودند. اسکناسهای پانصد میلیون مارکی جدید هم در فاصله چاپ تا رسیدن به بازار چهل بار ترقی کرده و با مهر قرمز دولتی ارزش آن بیست میلیارد مارک تعیین شده بود. این اسکناس بیست میلیارد مارکی که شاید درشت ترین اسکناس جهان از حیث رقم باشد فقط هشتصد دلار ارزش داشت و تازه کمتر برای آن مشتری پیدا می شد.

“ارنست همینگوی” نویسنده معروف آمریکایی در سالهای جنگ دوم جهانی که در آن موقع خبرنگار یک روزنامه امریکایی در آلمان بود در گزارشی از تورم و بحران اقتصادی در آلمان نوشت (( یک آلمانی به من گفت با پولی که تا شش سال قبل برای خرید یک هتل کفایت می کرد حالا فقط چهار بطری مشروب می توان خرید! ))

همینگوی در همین گزارش خود نوشت در حالی که طبقات زحمت کش و حقوق بگیر در تامین حداقل مایحتاج روزانه خود در مانده اند سودجویان در این بازار آشفته حداکثر سو استفاده را از فقر و نیاز مردم می برند جواهرات و اشیا گران قیمت مردم با پول های کاغذی بی ارزش از دست آنها خارج می شود و خانه ها و املاک مردم به علت نیاز آنها با پول کاغذی که ارزش آن از چند صد دلار تجاوز نمی کند معاوضه می گردد.
سرمایه داران و صرافان یهودی از جمله کسانی هستند که از این وضع حداکثر استفاده را می برند و بر نفرت و انزجار عمومی نسبت به خود می افزایند.

در چنین شرایطی بود که آدولف هیتلر رهبر حزب نازی زمان را برای حرکت جدی سیاسی مناسب تشخیص داد. تعداد اعضای حزب او در آن وقت از مرز 35000 نفر گذشته بودند.
هیتلر و یارانش در این زمان اقدام به کودتای آبجو فروشی کردند …